ยาต่อสู้ชนิดมะเร็งเต้านมเชิงรุก

วันหนึ่งเม็ดยาอาจได้รับผลกระทบจากการออกกำลังกายอย่างหนัก
เป็นไปได้ว่าตามที่นักวิทยาศาสตร์ผู้พัฒนายาลดน้ำหนักที่มีศักยภาพซึ่งทำให้เกิดเมแทบอลิซึมของเซลล์เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการออกกำลังกายหนัก
 
ในหนูหนูยาจะ “ป้องกันการเพิ่มน้ำหนักของอาหารที่มีไขมันและแคลอรี่สูง” โรนัลด์เอ็มอีแวนส์นักวิจัยจาก The Salk Institute ในซานดิเอโกกล่าว “เรารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งกับการขยายศักยภาพของผู้คน”
แน่นอนว่ามีข้อแม้ใหญ่ ๆ อย่างหนึ่งนั่นก็คือหนูไม่ใช่คนและไม่มีใครรู้ว่ายานี้จะช่วยให้คนธรรมดากินได้ตามความต้องการของหัวใจโดยไม่เพิ่มน้ำหนักหรือไม่
At Stake เป็นวิธีการรักษาทางการแพทย์สำหรับผู้ที่ต้องการลดน้ำหนัก แต่จะไม่ลดน้ำหนักและออกกำลังกายอย่างเหมาะสมหรือไม่สามารถลดน้ำหนักได้อย่างเพียงพอ ยาลดน้ำหนักมีมานานหลายทศวรรษ แต่มีผลข้างเคียงที่สำคัญและไม่มีประสิทธิภาพเสมอไป
ทางออกหนึ่งที่เป็นไปได้คือการปรับปรุงการเผาผลาญของร่างกายกระบวนการโดยที่
มันเปลี่ยนอาหารเป็นพลังงาน นั่นคือสิ่งที่อีแวนส์เข้ามาในรูปภาพ
เขาได้พัฒนายาที่ใช้สารเคมีเพื่อเปิดสวิตช์ทางพันธุกรรมในร่างกายที่เรียกว่า PPAR-d
Evans มีกำหนดจะพูดคุยเกี่ยวกับยาเสพติดในวันจันทร์ที่ Experimental Biology 2007 ซึ่งเป็นโครงการวิทยาศาสตร์ประจำปีของ American Society for ชีวเคมีและอณูชีววิทยาใน Washington D.C
เมื่อได้รับยาในรูปของของเหลวหรือแป้งร่างของหนูดูเหมือนจะทำตัวราวกับว่าพวกเขาออกกำลังกายแม้ว่าจะไม่อยู่ก็ตามทำให้เมแทบอลิซึมของพวกมันเร็วขึ้นอีแวนส์อธิบาย “ คุณมีระดับกรดไขมันในเลือดลดลงระดับไตรกลีเซอไรด์ลดลงและระดับน้ำตาลต่ำลง” เขากล่าว “ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเชื่อมโยงกัน”
หนูที่ได้รับ
ยานี้ยังสามารถออกกำลังกายได้นานเป็นสองเท่ากลายเป็นสิ่งที่นักวิจัยเรียกว่า “หนูมาราธอน”
แต่มนุษย์ล่ะ
ตาม Evans ยาเสพติดอาจกลายเป็น “ยาเม็ดไขมัน” แม้ว่า “อะไรเช่นนี้จะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในบริบทของอาหารสุขภาพและการออกกำลังกายหากคุณต้องการได้รับประโยชน์สูงสุดเพียงทำด้วยยาเพียงอย่างเดียว จะเป็นสิ่งที่ท้าทายเสมอ ”
บริษัท หลายแห่งกำลังทำการทดสอบยาที่มีเป้าหมายเปลี่ยนพันธุกรรมในคนอีแวนส์กล่าว
ในขณะที่ยาลดน้ำหนักที่มีประสิทธิภาพเป็น “จอกศักดิ์สิทธิ์” ของการวิจัยโรคอ้วนมีเหตุผลมากมายที่จะต้องระมัดระวังเกี่ยวกับการค้นพบใหม่ Leah Whigham นักวิทยาศาสตร์การวิจัยที่ศึกษาด้านโภชนาการที่มหาวิทยาลัยวิสคอนซินในแมดิสันกล่าว
“ ข้อควรระวังที่ชัดเจนที่สุดคืองานนี้อยู่ในหนูซึ่งแตกต่างจากมนุษย์มากและมีกลไกการใช้พลังงานที่แตกต่างกันมันคงต้องรอดูว่างานวิจัยนี้สามารถแปลเป็นสิ่งที่มีประโยชน์สำหรับมนุษย์ได้หรือไม่” เธอกล่าว
นอกจากนี้หนูยังมีความคล้ายคลึงกันมากกว่ามนุษย์ “สิ่งที่ทำงานได้กับหนูทุกตัวที่ได้รับความเครียดอาจจะไม่ได้ผลในประชากรของมนุษย์ที่มีภูมิหลังทางพันธุกรรมชาติพันธุ์และสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน” เธออธิบาย
ถึงกระนั้น Whigham กล่าวว่า “นั่นไม่ได้หมายความว่างานวิจัยนี้ไม่น่าตื่นเต้นมากมันเป็นเพียงเบื้องต้นมาก ณ จุดนี้”